Często spotykanym błędnym jest przeświadczenie, że kolory szlaków pieszych oznaczają ich trudność. Jest to oczywiście nieprawda. Skoro już powiedzieliśmy sobie czego kolory szlaków nie oznaczają, to wypadałoby wyjaśnić co oznaczają i jak te oznaczenia mogą wyglądać w Polsce i za granicą oraz jakie mamy rodzaje szlaków.
Co znaczą kolory szlaków?
Szlak czerwony jest szlakiem głównym. Na jego trasie znajdziemy najbardziej widowiskowe i najciekawsze miejsca z danego regionu. Często jest też długi, ale jego głównym celem jest pokazanie nam tego, co najważniejsze i co może nas zachwycić.
Szlak niebieski to trasa długodystansowa, ale nie główna. Innymi słowami – jego celem jest nabicie nam kilometrów.
Szlak żółty to szlak łącznikowy, czasem dojściowy. Czyli zwyczajnie pozwala nam dojść do jakiegoś szlaku oraz łączy inne szlaki.
Szlak zielony to szlak, który doprowadzi nas do charakterystycznych miejsc w danym regionie. Jest szlakiem łącznikowym i czasem dojściowym.
Szlak czarny jest szlakiem dojściowym, prawdopodobnie najkrótszy z powyższych, jest też szlakiem łącznikowym.
Jak wyglądają oznaczenia w Polsce?
Zaraz dowiecie się jak wygląda to za granicą, ale zostańmy jeszcze na chwilę przy polskich oznaczeniach. Podstawowe oznakowanie ma wymiar 9x15cm, składa się z dwóch białych pasków i jednego kolorowego oraz jest umieszczone tak, żeby było widoczne z tyłu i z przodu oraz nie rzadziej niż co 200m na szlaku. Jak wygląda to w innych miejscach?
Jak wyglądają oznaczenia za granicą?
W Czechach i Słowacji oznaczenie jest podobne do polskiego – dwa białe pasy i kolorowy na środku. Czasem są węższe i między paskami występuje przerwa. W Czechach na tabliczkach podawane są kilometry, nie tak jak w Polsce czy Słowacji. W obu tych krajach nie występują szlaki w kolorze czarnym.
Na Węgrzech dodatkowo pojawiają się symbole oznaczające punkt docelowy, np trójkąt oznacza szlak prowadzący na szczyt.
W Niemczech na przykład nie ma jednego standardu oznaczania szlaków. Są różne, czasem przypominają też te polskie.
W Norwegii nie ma kolorów szlaków, wszystkie oznaczone są czerwoną literą “T”.
Jak widać – co kraj to obyczaj, niektóre z nich starają się ujednolicić znakowanie, w innych mamy to, co ktoś sobie narysuje. Wybierając się w jakieś odleglejsze kraje warto zapoznać się z ich systemem znakowania, jeśli taki posiadają.
Jakie mamy rodzaje szlaków?
Jako ciekawostkę powiem wam jeszcze, że w polsce wyróżniamy następujące szlaki:
- szlaki piesze (górskie i nizinne),
- szlaki rowerowe (górskie i nizinne),
- szlaki kajakowe,
- szlaki jeździeckie (górskie i nizinne),
- szlaki narciarskie (górskie i nizinne).
które możemy jeszcze podzielić na:
- szlaki historyczne,
- szlaki kulturowe,
- szlaki przyrodnicze,
- szlaki pielgrzymkowe,
- inne szlaki turystyczne.
Jedynie w przypadku szlaków narciarskich możemy rozróżnić trudność na podstawie ich koloru. To wyjaśniałoby poniekąd skąd wzięło się błędne przeświadczenie, jakoby kolor na tabliczce miał oznaczać trudność trasy pieszej turystycznej. Co do określenia poziomu tras wspinaczkowych górskich, używa się kompletnie innych skal, które nie są w żaden sposób powiązane z kolorem. Najpopularniejszymi z nich są francuska (1-9c) oraz Kurtyki (I-VI.7).